Verpleegkundige Elina de Haan van A1 siert de cover van het boek. In het boek staan meer dan honderd verhalen van medewerkers over de coronacrisis in het WZA. De persoonlijke beleving staat centraal in die verhalen. Alle medewerkers hebben de coronacrisis op hun eigen manier beleefd , staat er op de achterflap. Voor de een was het een periode van onafgebroken werken, voor de ander van ineens je werk niet meer kunnen doen. Voor de een was het een tijd van saamhorigheid, voor de ander een van angst om besmet te raken of om anderen te besmetten.  Zo staan er in het boek onder meer verhalen van IC-verpleegkundigen over de fysieke en emotionele zwaarte van die periode, van verpleegkundigen van de corona-afdelingen die patiënten naar de IC moesten brengen, facilitair medewerkers die bergen corona-afval moesten ophalen en wegbrengen, maar ook van de voorzitter van het Crisis Beleids Team, de medewerkers van Infectiepreventie en polimedewerkers die in de triagetent gingen werken.

Trots
Tijdens de coronacrisis kreeg de raad van bestuur regelmatig te horen dat medewerkers trots waren op het WZA. Ik vind dat de redactie er heel goed in geslaagd is dat te vervatten in dit boek. Het is een boek van, door en voor alle medewerkers van het WZA. 

De titel De één is niet meer held dan de ander  komt uit het interview met Alexander Sluijmer, voorzitter van de medische staf. Het boek is in een eenmalige oplage van 2000 exemplaren uitgebracht. Alleen medewerkers van het WZA krijgen een exemplaar.