Ook zijn ze niet bereid om hun werknemers een fatsoenlijke loonsverhoging te geven. Paula Verhoef, onderhandelaar FNV Streekvervoer: Staken is voor niemand leuk. We willen de reizigers niet treffen, maar de nood in het streekvervoer is letterlijk en figuurlijk heel hoog. Zo hoog dat we op dit moment helaas geen andere mogelijkheid meer zien. De verantwoordelijkheid voor de staking ligt helemaal bij de werkgevers. Als zij bereid zijn fatsoenlijke afspraken te maken, stapt elke chauffeur zo weer op de bus.
Werkgevers hebben ruim de tijd gehad om fatsoenlijke afspraken te maken. De FNV heeft inmiddels een brief ontvangen zonder inhoudelijke reactie op het ultimatum. Ook tijdens cao-onderhandelingen in de afgelopen maanden wilden ze geen afspraken maken over de hoge werkdruk van buschauffeurs. Ze wilden geen toezegging doen over fatsoenlijke pauzes of over tijd om passagiers goed van dienst te kunnen zijn. Ook een realistische loonsverhoging zat er niet in.
Roosters steeds krapper
De werkroosters van buschauffeurs en treinpersoneel worden steeds krapper. Roosters waarin 4 uur achter elkaar moet worden gereden komen steeds vaker voor. Chauffeurs krijgen geen plaspauzes en moeten verloren tijd inleveren op hun lunchkwartier, de volgende rit moet tenslotte ook op tijd vertrekken. Chauffeurs hebben geen tijd meer om te wachten op reizigers die nog op het laatste moment komen aanrennen. Of om mensen even op weg te helpen op het busstation, als ze hun bus niet kunnen vinden. Tijdens de rit registreert een boordcomputer elke minuut die een chauffeur te laat is. Verhoef: In veel bussen wordt elke minuut vertraging of voorsprong zichtbaar gemaakt op het dashboard. Dat geeft continue stress.
Chauffeur Jolien: Ik kan kiezen, of snel naar het toilet als dat moet, of toch die oudere dame even uitleggen waar ze moet zijn als ze me dat vraagt. Dat hoort ook bij mijn vak, dat is de dienstverlening die ik wil bieden. Met de steeds krappere dienstregeling voel ik me continu opgejaagd. Ik ben geen coureur, maar buschauffeur.
Een oorzaak van de steeds hogere werkdruk is onder andere het aanbestedingsbeleid van provincies. Zij willen voor een dubbeltje op de eerste rang. Vervoersmaatschappijen beconcurreren elkaar zwaar op prijs. De rekening leggen ze bij hun werknemers.