Nadat er vorige week gelijk was gespeeld bij Reiger Boys stond er zaterdag maar één ding te doen om kampioen te worden: winnen. Tegenstander was Wartburgia asv VR2 uit Amsterdam en in een zonovergoten entourage met veel publiek betraden de teams onder de blauwe rook van fakkels het veld en de sfeer was geweldig te noemen.

Tekst: ACV

De wedstrijd begon spectaculair: al na twee minuten viel een lange bal van Wartburgia precies goed, maar Maartje die in haar afscheidswedstrijd in de basis stond en de gehele wedstrijd speelde, liep haar tegenspeelster eruit en met hulp van Gabriella leverde het slechts een corner op voor de gasten. De corner zeilde over iedereen en alles heen en kwam op de andere flank terecht, waar een speelster van Wartburgia van ver uithaalde en Isabella kon slechts met moeite de bal uit de hoek tikken ten koste van opnieuw een hoekschop. Deze verdween echter wel in het doel en zo stond ACV in no time achter met 0-1 en dat al in de derde minuut.

Gelukkig nog heel veel tijd om deze achterstand weg te werken en ACV treuzelde daar niet mee: een minuut later Lisanne gaf een lange bal op Amber en dankzij het zetten van een blok kwam ze vrij voor de keepster. Beheerst werkte ze de bal in het doel en na vier minuten stond er al 1-1 op het scorebord.

Maar daarmee was de koek nog niet op en in de eerste tien minuten golfde het spel op en neer en regende het kansen aan weerszijden. Daarna vlakte de wedstrijd af en duidelijk werd dat ACV meer voetbalkwaliteiten in huis had, wat Wartburgia met inzet en hard werken probeerde te compenseren. Maar meestal houd je dat niet 90 minuten lang vol, al moet gezegd dat Wartburgia fris en aantrekkelijk combinatievoetbal speelde en de snelle spitsen voorin bezorgden de weer uitstekend spelende verdediging van ACV de hele wedstrijd lang handenvol werk en zorgden constant voor dreiging en gevaar.

Dat bleek ook wel na een klein half uur spelen: een schot van buiten het strafschopgebied verdween via de onderkant lat in het doel en opnieuw stond ACV achter: 1-2. Zo'n tien minuten later werd een overtreding van een Wartburgia-speelster bestraft met geel en het was jammer dat de scheidsrechter geen voordeel toepaste en eventueel later een kaart trok, want ACV bleef in balbezit en had gevaarlijk kunnen worden. Twee minuten later liep Lisa tegen dezelfde sanctie aan na een overtreding.

Pal voor rust had ACV geluk: een fout bij het opbouwen leverde balverlies op bij Wartburgia. Amber profiteerde er goed van en ging er met de bal vandoor. Vanaf rechts gaf ze voor op de vrijstaande Laura, die de bal binnen tikte en zo stond het bij rust weer gelijk: 2-2.

De tweede helft begon net als de eerste: al in de eerste minuut trok ACV over rechts ten aanval en de voorzet belandde bij Lisanne, die probeerde binnen te tikken, maar de doelpoging ging via de lat over. Drie minuten daarna was het wel raak: weer een aanval over rechts en Amber was sneller dan haar directe tegenstander, wat haar genoeg ruimte bood om voor te zetten. De bal was perfect en Dionne rende in volle vaart op het doel af en was op tijd ter plekke om in te schieten: voor de eerste keer in deze wedstrijd stond ACV voor en gaf het scorebord 3-2 aan.

Maar Wartburgia was nog niet definitief op de knieën gedwongen en na bijna een uur spelen kregen ze een levensgrote kans: een voorzet was precies op maat en geheel vrij voor Isabella schoot de aanvalster tot opluchting van heel ACV hoog over. Een minuut daarna liep Lisanne tegen een gele kaart aan en enkele minuten later ook een speelster van Wartburgia. Laura werd hard onderuit gebeukt bij de middencirkel en het was voor de Amsterdamse de tweede kaart en dus moest ze met rood van het veld af.

Het deed aan het spelbeeld echter niets af dat Wartburgia met tien man verder moest en het lukte ACV niet om de bevrijdende goal te maken en de voorsprong te vergroten, al was er halverwege de tweede helft nog een goed lopende aanval van ACV, waarbij Lisanne vanaf links voor gaf, maar Amber schoot over.

Tijdens de drinkpauze sloop er iets onoverwinnelijks in de ploeg: afgesproken werd om niets meer weg te geven, tot 200% te gaan en het koppie te gebruiken. En dat lukte: Wartburgia werd niet meer gevaarlijk en het ontbrak de ploeg aan energie om het spel van de eerste helft te kunnen volhouden. Tot de blessuretijd: de klok van het scorebord stond al even op 90 minuten en de gasten kregen nog een corner. Zowel binnen als buiten het veld had iedereen zoiets van: het zou toch niet hè....

Het werd een alles of niets situatie: of de bal ging erin en was het maar afwachten of een gelijkspel genoeg was voor het kampioenschap of ACV veroverde de bal en was het over en uit. De corner werd uitstekend genomen en met een uiterste krachtsinspanning wist Isabella op de lijn de bal weg te stompen en Lisanne veegde de bal verder richting middenveld, waarop de scheidsrechter affloot.

Er vond een vreugde-explosie plaats in het veld en iedereen viel elkaar in de armen. Een super-prestatie waar niemand bij aanvang van het seizoen rekening mee had gehouden en het primaire doel was: handhaving in de hoofdklasse. Nu was zelfs het kampioenschap een feit met de daarbij behorende promotie naar de topklasse: het hoogste amateurniveau in het vrouwenvoetbal. En achteraf was een gelijkspel ook voldoende geweest, want de nummer 2 (Oranje Nassau) en nr. 3 (SC Stiens) speelden deze zaterdag beiden gelijk, maar nu was ACV kampioen met vier punten voorsprong.

Wat volgend seizoen brengt is afwachten: gelukkig blijft de kern van het team intact en zijn er al een paar aanwinsten gevonden, waaronder een tweede keepster en is handhaving in de topklasse het voornaamste doel.

Maar het vormt een geweldige uitdaging en om op dit niveau te kunnen voetballen is natuurlijk super, als je vanuit de 5e klasse de weg omhoog vindt. Geheel terecht werd na de wedstrijd feest gevierd en was er een rijtoer door de stad in een open bus van Drenthe Tours. Pas heel veel later werd het weer rustig op het Catawiki-sportpark.