Een stapeling van in recordtempo stijgende lasten maakt het nu voor mensen die scheiden steeds lastiger om ook echt uit elkaar te gaan. “We zien het voor veel mensen steeds moeilijker worden” aldus scheidingsmediator Mark Grissen.

Mensen die scheiden ervaren steeds meer problemen om een vervangende woning te bemachtigen. Een onwenselijke ongelijkheid is dat vooral de vertrekkende partner hier de dupe van is. Degene die blijft zitten heeft het makkelijker. Grissen: “Dit is een probleem natuurlijk voor beide partners. Want als de vertrekkende partner geen huis kan vinden, zijn ze veroordeeld tot elkaar om in de gezamenlijke woning te blijven zitten. Dit betekent dat je soms nog maanden lang op elkaars lip zit terwijl je elkaar eigenlijk zat bent. Je moet ongewenst je relatie voortzetten in hetzelfde huis met alle gevolgen van dien. Zeker als er kinderen in het spel zijn horen we daar soms hele nare verhalen over. Ik zie dat dit steeds vaker voorkomt. Mensen blijven nog bij elkaar wonen terwijl ze eigenlijk al gescheiden zijn. Soms stellen ze zelfs de formele scheiding om die reden uit.”

De lasten stijgen
De belangrijkste oorzaken zijn de in het afgelopen jaar gestegen huizenprijzen, de huidige inflatie, de hogere energiekosten en de hypotheekrente die de afgelopen tijd ook nog eens in recordtempo stijgt. Degene die vertrekt moet een nieuwe hypotheek afsluiten tegen de huidige rente terwijl de ex-partner nog tegen een hypotheekrente van 1,5% in het oude huis zit. De nieuwe rente is nu 4 of misschien zelfs wel 5% waardoor er èn minder geleend kan worden èn de maandlasten hoger worden.

Onwenselijke ongelijkheid
Over deze nieuwe situatie hoor je momenteel bijna niets. Toch moet daarvoor volgens Grissen snel een oplossing komen. Hij geeft als voorbeeld de situatie waarbij er sprake is van een gezamenlijke woning met een rentecontract van twintig jaar vaste rente tegen 2%. “Als je hem nu tien jaar wilt vastzetten is de beste deal tegen ongeveer 4% vaste rente. Daarmee wordt een ongewenste ongelijkheid gecreëerd want degene die in het huis blijft wonen heeft vaak toch al het hoogste inkomen. Degene die weg moet, moet al vaak naar een kleiner huis met dan nu ook nog eens een hogere maandlast.”

Grissen: “We zien gebeuren dat mensen die al besloten hebben om uit elkaar te gaan toch veroordeeld zijn tot elkaar omdat één van de partners niets kan kopen. En we zien dat mensen soms een huis moeten kopen dat niet passend is. Eén met bijvoorbeeld te weinig slaapkamers. Of er zijn andere onwenselijke situaties die tot voor kort nog niet tot problematiek hoorde. Dit probleem is echt heel actueel. Sinds april / mei dit jaar stijgen de rentes. Daardoor wordt het moeilijker voor de vertrekkende partner om met vaak een lager inkomen een geschikt huis te vinden op een stuk lastiger markt.”

Oplossing is mogelijk
Toch is er een redelijk simpele oplossing mogelijk vertelt de mediator: “Dat kan door de huidige hypotheek open te breken en te gaan splitsen. Bij bijvoorbeeld met een hypotheek van twee ton zou de achterblijvende partner een ton tegen de oude rente en een ton tegen de nieuwe rente moeten afsluiten plus nog een stukje uitkoop voor de vertrekkende partner bij een overwaarde. De vertrekkende partner kan dan ook voor een ton de oude hypotheekrente meenemen. Je bent beiden eigenaar van het huis maar ook beiden eigenaar van de hypotheek die erop zit. Onze hypotheekadviseur en ik hebben het net voor een stel zo geregeld, dus het is mogelijk.”

Hypotheekadviseur Erik Gritter zegt daarover: “Het ligt wel aan de geldverstrekker en aan hoe het echtscheidingsconvenant is opgesteld. Dit is echt helemaal nieuw in ons vakgebied. We zien deze oneerlijke verdeling nu, letterlijk op dit moment ontstaan.” Grissen: “En mocht de geldverstrekker hier niet aan willen meewerken dan kunnen we hierover in het echtscheidingsconvenant afspraken maken. Dat is ook de meerwaarde van in goed overleg uit elkaar gaan in plaats van een harde juridische strijd. Dat was al nooit een goede manier om een relatie te beëindigen, maar met dit nieuwe actuele probleem is dat dus een extra slecht idee.”

assenstad